tenimi taze toprağa bıraktım
üzerimde gezindi lodos rüzgarı
işittim uzaktan balıkların sesini
ve kemiklerimle gördüm şehrin nefesini
yoktu. hiç olmamıştı sanki dün.
külleri bile şu ana kilitlenmişti.
bulanık bir göl durgunluğu bu
ruhum kendi içine döndü yine
gördüm koyu kırmızı gölgeleri
kedere bulanmış gövdelerin resmi geçidi
soldu. hiç yaşanmamıştı sanki gün.
güneş bile geceye gizlenmişti.
sözlerimi solgun satırlara bıraktım
üzerinde gezindi mürekkebin büyüsü
şahidim, bir kıyımdı bizi büyüten
tüm acıları sahiplendi yüreğim.
sustu. hiç konuşmamıştı sanki şair.
varlığı bile hayal gibi erimişti.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment